33
Pro Medico
•
maj 2017
Sumienność, rzetelność, prawość, przyświecały Jej w pracy
wspomnienia
19 grudnia 2016 r. odszedł od nas nagle dr n.
med. Augustyn Folwaczny, lekarz pediatra,
adiunkt Kliniki Pediatrii w Zabrzu.
Urodził się 28 sierpnia 1947 r. w Sośni-
cowicach k. Gliwic. Po odbyciu studiów
na Wydziale Lekarskim ŚlAM w Zabrzu,
w latach 1967-1973, uzyskał dyplom leka-
rza. Początkowo przez dwa lata pracował
jako asystent w Katedrze i Zakładzie Histo-
patologii w Rokitnicy, odbywając równocze-
śnie specjalistyczne staże w Klinice Pediatrii
w Zabrzu.
W1975 r. rozpoczął pracę jako asystent wKli-
nice Pediatrii w Zabrzu. Przeszedł szkolenie
na wszystkich oddziałach Kliniki. W 1977 r.
uzyskał I
o
specjalizacji z pediatrii, a w 1980 –
II
o
specjalizacji.
W 1981 r. obronił pracę doktorską pt. „Tłusz-
czewkale u niemowląt i małych dzieci w sta-
nie zdrowia i w enteropatiach”.
Na wniosek Komisji ds. Specjalizacji Polskie-
go Towarzystwa Neurofizjologii Klinicznej,
w 1993 r. uzyskał potwierdzenie kwalifikacji
w zakresie oceny i opisywania badań elek-
troencefalograficznych, zatwierdzone przez
Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Elek-
troencefalografii i Neurofizjologii Klinicznej.
Do przejścia na emeryturę w 2012 r. praco-
wał wKlinice naOddzialeOgólnopediatrycz-
nym i w pracowni EEG, potem został zatrud-
niony przez Państwowy Szpital Kliniczny nr 1
w Zabrzu jako kierownik pracowni badań
elektroencefalograficznych. Interpretował
i konsultował zapisy EEG u dzieci leżących
w Klinice i prowadzonych w poradniach
przyklinicznych. W chwilach wolnych w pra-
cowni można Go było zastać czytającego
bieżącepisma lekarskiewjęzykuniemieckim
i czeskim, zwłaszcza dotyczące neurologii.
Był aktywnym członkiem Polskiego Towa-
rzystwa Pediatrycznego. WOddziale Śląskim
przez długie lata pełnił funkcję skarbnika
Zarządu Oddziału PTP. Był również człon-
kiem Polskiego Towarzystwa Neurologii
Dziecięcej, pracował w Zarządzie Regionu
Śląskiego. Uczestniczył regularnie w zebra-
niach tych Towarzystw i w konferencjach
ogólnopolskich na Śląsku.
Był bardzo dobrym i uczciwym lekarzem,
Człowiekiem skromnym, życzliwym, uczyn-
Śp. Doktor Augustyn Folwaczny
(1947-2016)
nym, o prawym charakterze. Szanowali Go
i lubili zarówno starzy lekarze, jak i młodzi
rezydenci oraz lekarze zdobywający specjali-
zację. Za swoją postawę był lubiany również
przez pielęgniarki. Był bardzo koleżeński
i niezastąpiony w Klinice, pomocny współ-
pracownikom w trudnych sytuacjach życio-
wych. Zawsze chętnie pomagał, nie licząc się
ze swoim czasem. Szczególnie wiele serca
poświęcał pożegnaniom tych, którzy odcho-
dzili na wieczny dyżur.
Całe życie mieszkał w rodzinnych Sośnico-
wicach. Współpracownicy pożegnali Go tam
na Mszy św. i odprowadzili na miejscowy
cmentarz.
Prof. KrystynaKarczewska
6 kwietnia 2017 r. po ciężkiej chorobie zmar-
ła Prof. dr hab. n. med. Anna Makowska.
Całe życie poświęciła pracy na ŚlAM w cha-
rakterze nauczyciela akademickiego wielu
pokoleń stomatologów, ale również lekarza
klinicznego.
Śp. Prof. Anna Makowska urodziła się
16.07.1923 r. w Laskach, w województwie
kieleckim. Lata dziecięce spędziła wraz
z rodzicami w Pionkach, podczas okupacji
kontynuowała tam naukę na kompletach
tajnego nauczania. Świadectwo dojrzało-
ści otrzymała w Liceum Humanistycznym
w Pionkach w 1945 r. W październiku tam-
tego roku wstąpiła na Wydział Stomatologii
Uniwersytetu Łódzkiego, który ukończyła
w 1950 r., otrzymując dyplom lekarza den-
tysty. Po części rodzina, po części przypadek
zdecydowały, że po studiach podjęła pracę
zawodową w Zakładzie Stomatologii Zacho-
wawczej w Zabrzu. Jednocześnie pracowała
jako lekarz stomatolog kolejno w Ambula-
torium Wydziału Zdrowia w Miechowicach,
Ambulatorium Stomatologii Zachowawczej
i Ambulatorium Protetyki Stomatologicznej
w Zabrzu. Po dwóch latach została starszym
asystentem Zakładu Protetyki Stomatolo-
gicznej. Przedmiotem Jej pierwszych zain-
teresowań była stomatologia estetyczna,
coprzyczyniło się donapisania pracy doktor-
skiej pt.„Korona lana kosmetyczna”.
Od 1955 do 1965 r. pełniła funkcję zastępcy
kierownika Katedry i Zakładu Protetyki Sto-
matologicznej, biorąc aktywny udział w jej
organizacji. Następnie została mianowana
adiunktem Katedry Protetyki Stomatolo-
gicznej. Po napisaniu rozprawy habilitacyjnej
pt. „
Wpływ śliny na różnicę potencjałów elek-
trolitycznych między metalami stosowanymi
w jamie ustnej”,
uchwałą RadyWydziału ŚlAM
nadano jej tytuł docenta nauk medycznych
w zakresie protetyki stomatologicznej. Tytuł
profesora nadzwyczajnego w Katedrze
i Zakładzie Protetyki Stomatologicznej Ślą-
skiej Akademii Medycznej uzyskała w 1990 r.
Żywo interesowała się problemami młodzie-
ży akademickiej, pełniąc liczne obowiązki,
między innymi opiekuna domów akademic-
kich i klubów studenckich. W Katedrze Pro-
tetyki kilkakrotnie pełniła funkcję opiekuna
koła naukowego. Brała czynny udział w szko-
leniach podyplomowych lekarzy stomato-
logów jako wykładowca i członek komisji
egzaminacyjnych. Kształciła kadrę naukową,
będąc promotorem i recenzentemwielu roz-
prawdoktorskich.
Kilkakrotnie za działalność naukową i pracę
dydaktyczną otrzymała nagrody naukowe
JM Rektora oraz Srebrną Odznakę „Zasłużo-
nemu w Rozwoju Śląskiej Akademii Medycz-
nej”. Za pracę zawodową otrzymała liczne
odznaczenia: Srebrną Odznakę za Wzorową
Pracę w Służbie Zdrowia, Złoty Krzyż Zasłu-
gi Zasłużonemu w Rozwoju Województwa
Katowickiego,KrzyżKawalerskiOrderuOdro-
dzenia polski i Medal 40-lecia Polski Ludo-
wej. Zawsze była wyjątkowo zaangażowana
wdziałalność społeczną, działaław zarządzie
Oddziału katowickiego Polskiego Towarzy-
stwa Stomatologicznego i w Ogólnopolskiej
Sekcji Protetyki Stomatologicznej.
Prof. Makowska czynnie działała w powsta-
niu Izby Lekarskiej wKatowicach, gdzieprzez
długi czas pełniła funkcję przewodniczącej
Komisji Etyki Lekarskiej. Była też członkiem
ORL. Będąc już na emeryturze, rozpoczęła
kolejną pracę społeczną, pełniąc obowiązki
sędziegowNSL wWarszawie. Funkcję tę peł-
niła przez dwie kolejne kadencje. Sumien-
ność, rzetelność, prawość, przyświecały Jej
wpracyzawodowejispołecznej.Zawszebyła
człowiekiemo wspaniałym sercu, olbrzymiej
kulturze osobistej i wyjątkowej wrażliwości
na krzywdę ludzką. W środowisku medycz-
nym nie było osoby, która by Jej nie lubiła
i nie wyrażała się o Niej z szacunkiem. Będąc
na emeryturze, żywo interesowała się losami
Katedry i Zakładu Protetyki, Stomatologicz-
nej, z którymutrzymywała bliskie kontakty.
Pani Profesor była wspaniałym przykładem
i wzorem dla nauczycieli akademickich god-
nym naśladowania. Wspomnienie o Pani
Profesor zachowamy w naszej pamięci
na zawsze.
Dr n.med. JaninaWalczyńska
Śp. Profesor Anna Makowska
(1923-2017)