11 / 40
9
Pro Medico
•
październik 2016
prawo medyczne
ochrona zdrowia
ciąg dalszy na str. 10
lekarskiej immanentnie związane są z prywatnością jednostki, rozu-
mianej jako prawo „do życia własnym życiem, układanym według
własnej woli z ograniczeniem do niezbędnego minimum wszelkiej
ingerencji zewnętrznej.”
(...)
„Prywatność odnosi się także do ochrony informacji o danej osobie,
prawo do prywatności gwarantuje zaś m.in. „pewien stan niezależ-
ności, w ramach którego jednostka może decydować o zakresie
i zasięgu udostępniania i komunikowania innym osobom informacji
o swoim życiu”
(...)
„Ingerencja w prawa i wolności obywatelskie, w tym prawo do pry-
watności, może – wmyśl art. 31 ust. 3 Konstytucji RP – nastąpić tylko
wówczas, gdy jest to konieczne w demokratycznym państwie dla
jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony
środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw
innych osób. Ograniczenia takie muszą być jednak określone usta-
wowo oraz nie mogą naruszać istoty wolności i praw. Wszelkie dys-
pensy od poszanowania dyskrecji medycznej muszą zatembyć silnie
uzasadnione podanymi powodami. Ustawodawca, wprowadzając
rozwiązania dozwalające na dostęp do danych dyskretnych (w tym
na możliwość udostępniania dokumentacji medycznej), powinien
kierować sięwspomnianą zasadą. Przez jej pryzmatmożna takżeoce-
niać obowiązujące unormowania oraz rozważyć potrzebę wprowa-
dzenia nowych rozwiązań. Każdorazowo jednak rozważania ustawo-
dawcy powinny koncentrować się na udzielaniu odpowiedzi na trzy
pytania:
1. czywprowadzona regulacja ustawodawcza jest w stanie doprowa-
dzić do zamierzonych przez nią skutków; 2. czy regulacja ta jest nie-
zbędna dla ochrony interesu publicznego, z którym jest powiązana;
3. czy efekty wprowadzanej regulacji pozostają w proporcji do cięża-
rów nakładanych przez nią na obywatela (tzw. proporcjonalności)...”
(...)
„Na żadne z tych pytań odpowiedź nie została udzielona w uzasad-
nieniu projektu.”
(...)
Projektodawcy wychodzą z założenia, że dysponentem tajemnicy
po śmierci pacjenta powinny by osoby najbliższe pacjentowi, ponie-
waż„łączy go z pacjentemwęzeł szczególnego zaufania”. Nie zawsze
jest tak, że relacjemiędzy pacjentema osobami bliskimi mają charak-
ter poprawny”.
(...)
„...krąg osób jest bardzo szeroki i nie sposób każdorazowo przyjąć,
że każdą z nich, uprawnionych do zwolnienia lekarza z tajemnicy le-
karskiej, łączy z pacjentem„węzeł szczególnego zaufania.”Nie każdej
z nich powinna zostać stworzona normatywna możliwość poznania
całokształtu okoliczności dotyczących stanu zdrowia pacjenta oraz
innych informacji objętych dyskrecją medyczną. Przepisy projek-
towane w zakresie art. 181 § 1 i § 1a k.p.k, oraz art. 40 ust. 2a, 3 i 3a
ustawy z dnia 5 grudnia 1999 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty
nie zasługują na akceptację i z tego względu, że budzą wątpliwości
co do możliwości skutecznego zwolnienia lekarza z tajemnicy lekar-
skiej. Nietrudno sobiewyobrazić sytuację, wktórej osoby bliskiemają
odmienny stosunek do kwestii tajemnicy lekarskiej.”
(...)
„Wówczas do zachowania tajemnicy lekarskiej wystarczający jest
sprzeciw, choćby jednej z osób bliskich z kręgu osób określonych
w ustawie, mimo że pozostałe osoby bliskie mogą wyrażać zgodę
na ujawnienie informacji. Pytanie tylko, w jakim trybie nastąpi usta-
lenie i poinformowanie osób bliskich o ewentualnym zwolnieniu
lekarza z tajemnicy lekarskiej. Nie sposób bowiem przyjąć, że osoby
bliskie będą zawsze komunikowały się wzajemnie w kwestii zwolnie-
nia lekarza z tajemnicy lekarskiej”.
(...)
„Ochrona tajemnicy lekarskiej jest jedną z gwarancji prawidłowego
wykonywania zawodu lekarza, jako zawodu zaufania publicznego
– gwarancją, której celem nie jest ochrona ‘komfortu’ lekarza, lecz
ochrona zaufania, którymobdarzył go pacjent.”
Dr
Jacek Kozakiewicz
, prezes Okręgowej
Rady Lekarskiej, zwrócił się do dyrektorów/
prezesów szpitali o udzielenie informacji do-
tyczących wysokości uśrednionego miesięcz-
nego wynagrodzenia zasadniczego lekarzy
zatrudnionych na podstawie umowy o pracę
w przeliczeniu na pełny etat z uwzględnie-
niem lekarzy bez specjalizacji, lekarzy z pierw-
szym stopniem specjalizacji oraz lekarzy spe-
cjalistów w wieku do 40. roku życia, lekarzy
specjalistów po 40. roku życia i kierowników/
ordynatorów oddziałów. Dodatkowo popro-
szono o przedstawienie stosunku liczbowego
lekarzy zatrudnionych w oparciu o umowę
o pracę do liczby lekarzy zatrudnionych na in-
nej podstawie zatrudnienia.
Komisja Legislacyjna, Przekształceń, Pra-
cy i Płacy oraz Kontaktów ze Związkami
Zawodowymi ORLotrzymała73odpowie-
dzi zpodmiotówleczniczych.
Powołując się
na ochronę danych osobowych, nie przesła-
no informacji ze szpitali będącychwłasnością
związków wyznaniowych. Także niektórzy
dyrektorzy szpitali klinicznych SUMnie poda-
li danych, o które wystąpił samorząd lekarski.
Intencją pracodawcy jest obniżanie kosztów
świadczonych usług. Najłatwiej to osiągnąć
przez zaniżanie, bądź utrzymywanie niskich
Komentarz do danych zebranych i opracowanych oraz opublikowanych
przez Śląską Izbę Lekarską
(sierpniowo-wrześniowe wydanie „Pro Medico”, nr 233, str. 4.)
Ile zarabiamy?
Wysokość płac pracowników w publicznych zakładach opieki zdrowotnej jest po-
chodną nakładów na lecznictwo. Za oba te parametry, a co za tym idzie za jakość
usług w ochronie zdrowia, odpowiada rząd. Dotychczas nie podjęto długofalowych
działań w kierunku rozsądnego uregulowania proporcji pomiędzy warunkami pra-
cy, a płacami lekarzy.
płac. Przykładowo: przed strajkami lekarskimi
w 2007 roku zarobki lekarza specjalisty wy-
nosiły ok. 2100 zł brutto. Wywalczone wów-
czas wynagrodzenia praktycznie nie uległy
zmianie przez ostatnie osiem lat. Informacja
o wysokości płac jest niewygodna i niebez-
pieczna dla pracodawcy, gdyż wysokość
wynagrodzeń pracowników jest miernikiem
dbałości o odpowiedni poziom meryto-
ryczny zatrudnionego personelu. Zatem nie
wszyscy dyrektorzy udzielali szczegółowych
odpowiedzi i trudno przyjąć, że wynika
to z braku zrozumienia treści pytań ankieto-
wych. Przesyłane dane zawierały tzw. szum
Wybór fragmentów z opinii SN Biura Studiów i Analiz,
10 kwietnia 2016 r., opracowany przez Katarzynę Różycką,
radcę prawnego Zespołu Radców Prawnych ŚIL
Współpraca AleksandraWiśniowska